کد مطلب:369849
شنبه 14 اسفند 1395
آمار بازدید:298
روش نیکی در برابر بدی
چهارمین روش كه از اصل بازگشت یا تغییر رفتار استخراج میشود، «نیكی در برابر بدی» است. این روش شیوهی همیشگی همهی پیشوایان دین نسبت به دوستان خطاكار و دشمنان نادان بوده است. شیوهای كه خدای سبحان نیز در برابر بدكاریها و نافرمانیهای بندگان خود از روی فضل و كرم خویش به كار میگیرد. روش «احسان در برابر اسائه» شیوهای مناسب برای تربیت و اصلاح بدیهاست. گاهی با احسان به فرد خطاكار، فطرت خدا جوی او بیدار و از كردار خویش نادم میشود و به راه حقیقت میگراید؛ این روش باید با حساسیت ویژهای مورد استفاده قرار گیرد، تا تأثیر تربیتی خود را بر متربی بر جای گذارد. حضرت (ع) در دعایی كه برای همسایگان خود میكند چنین میفرماید؛ «و اجعلنی اللهم اجزی بالاحسان مسیئهم و اعرض بالتجاوز عن ظالمهم» (دعای 3/26)؛ بار خدایا مرا به آن دار كه بدكردارشان را به نیكی پاداش دهم، از ستمكارشان به عفو و بخشش درگذرم. در دعای دیگری از خداوند درخواست میكند كه: «سددنی لان اعارض من غشنی بالنصح و اجزی من هجرنی بالبر و اثیب من حرمنی بالبذل و اكافیء من قطعنی بالصلة و اخالف من اغتابنی الی حسن الذكر» (دعای 9/20)؛ مرا توفیق ده تا با كسی كه با من غش (ناراستی) نمود، از روی اخلاص (درستی) رفتار كنم و كسی را كه از من دوری كرده به نیكویی پاداش دهم. و كسی كه مرا نومید گردانیده به بخشش عوض دهم و كسی را كه از من بریده به پیوستن مكافات نمایم و از آن كه از من غیبت نموده به نیكی یاد كنم.